Bandung 1

Zaterdag 06 – 10 – 12, Bandung

Deze ochtend hebben we vanuit Jakarta de trein gepakt naar Bandung. Bij aankomst op het station in Jakarta moesten we in een heel erg lange rij gaan staan. Het kopen van een treinkaartje gaat namelijk niet zo snel als in Nederland. Je moet aan de balie doorgeven waar je naartoe wilt en in welke klasse je wilt reizen, ook moet je je paspoort laten zien. Als dit allemaal ingevoerd is in de computer wordt je treinkaartje geprint en ga je nog een keer door een controle waar je opnieuw je paspoort moet laten zien en waar je een stempel op je treinkaartje krijgt. Toen pas kon de treinreis van bijna 4 uur naar Bandung beginnen. Ook in de trein wrongen mensen zich in alle mogelijke bochten om af en toe even lekker naar ons te kunnen staren. Zelf hebben we vooral naar buiten gekeken en hier al veel meer mogen zien van het schitterende landschap.

Aangekomen in Bandung hebben we een taxi gepakt naar een guest house pos Cihampelas dat we in Lonely Planet gevonden hadden. Zeker in vergelijking met ons vorige guest house viel deze zacht gezegd een beetje tegen. Zoals mama zou zeggen was het allemaal een beetje ‘smoezelig’. We hebben hier dan ook onze eerste Muggenbulten (met de hoofdletter m) gekregen en ook onze eerste Indonesische kakkerlakken gezien. Maar hier zullen we toch aan moeten wennen gedurende deze reis. Dus heb ik mijn lakenzak en het opblaasbare kussentje uit mijn backpack gehaald en hebben we hier het beste van gemaakt.

’s Avonds zijn we nog even de stad in gelopen op zoek naar de straat waar veel restaurantjes en barretjes zouden zitten. Hier is het verkeer net zo chaotisch of misschien nog wel chaotischer als in Jakarta. Na een lange wandeling kwamen we erachter dat we al een tijd de verkeerde kant opliepen en hebben we maar even een taxi gepakt naar de straat waar we uiteindelijk wilden zijn. Na met een nieuwe groep Indonesiërs op de foto te zijn geweest hebben we een leuk restaurantje gevonden om te eten. Hier bestelden we een lekkere kipsaté met rijst, veilige keuze, dachten we. Na een aantal happen kwamen we erachter dat het enorm pittig was. Maar we wilden onszelf natuurlijk niet laten kennen en het was ook wel lekker, dus met tranen in onze ogen en zweet op ons voorhoofd hebben we ook deze maaltijd overleefd. Waarna we vervolgens onze eerste Bintang (bier) hebben gedronken en onze reis weer een stapje verder hebben gepland. Toen ik even naar de wc ging kwamen twee giechelende meiden op me af lopen, een derde sloot zich snel bij hen aan en na een uitgebreide fotoshoot zijn we nog eventjes gezellig bij hen gaan zitten om vervolgens lekker te gaan slapen.